رهبران آخر غذا می‌خورند

دربارۀ کتاب « رهبران آخر غذا می‌خورند»

افراد در سازمان باید احساس امنیت کنند و مطمئن باشند یک نفر همیشه حواسش به آن‌ها هست. در چنین وضعیتی رهبر به سلامت افرادش اهمیت می‌دهد و افراد هم از جان مایه می‌گذارند، تا سلامت سازمان حفظ شود.

رهبر نباید فراموش کند که همه کارکنان سازمان انسان‌اند و باید به گونه‌ای رفتار کنند که اعتمادشان جلب شود. خوبی در ذات انسان‌هاست نه در مدرک تحصیلی‌شان. هر خطری هست، باید بیرون از دیوارهای سازمان باشد و افراد درون سازمان باید همراه و همدل باشند و در کنار هم احساس خطر نکنند. قوانین برای اجتناب از خط است، ولی اگر موقعیت خاصی پیش بیاید که پیروی از قوانین خطرناک باشد، افراد باید بدانند چه زمانی قانون را زیر پا بگذارند. اگر کارکنان اختیاری در تصمیم‌گیری‌های شرکت نداشته باشند، یک اشتباه رئیس مساوی است با مضرر شدن تمام افراد سازمان است.

وقتی رهبران الهام‌بخش پیروانشان باشند، افراد رویای آینده‌ای بهتر را در سر می‌پرورانند و بیشتر یاد می‌گیرند و تلاششان را چند برابر می‌کنند تا برای سازمان‌شان کارهای بیشتری انجام دهند و در این مسیر خودشان به رهبر تبدیل می‌شوند. رهبری که مراقی افرادش است و بر سلامت سازمان تمرکز می‌کند و هرگز شکست نمی‌خورد.

درباره سایمون سینک مربی ارتباطات استراتژیک دانشگاه کلمبیا

سایمون سینک، مربی ارتباطات استراتژیک دانشگاه کلمبیاست و در سمت عضو غیر موظف شرکت رند فعالیت می‌کند. او دانش آموخته انسان‌شناسی  فرهنگی از دانشگاه براندیس است. به اعتقاد سینک، اگر افراد کاری را انجام دهند که الهام‌بخش زندگی‌شان باشد، دنیا جای بهتری می‌شود. او از سخنران‌های انگیزشی روزگار ماست و شایدسخنرانی‌های پر مخاطب او در تِد را شنیده باشید.

فهرست مطالب کتاب «رهبران آخر غذا می‌خورند»

کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند شامل هشت بخش و 27 فصل است.

بخش یکم: نیاز به احساس امنیت

• فصل یکم: بالایی‌ها از ما محافظت می‌کنند
• فصل دوم: کارمندان هم آدم‌اند
• فصل سوم: تعلق
• فصل چهارم: بله، ولی…

بخش دوم: نیروهای قدرتمند

• فصل پنجم: دیگر کافی بود
• فصل ششم: ادسا
• فصل هفتم: کورتیزول بزرگ
• فصل هشتم: چرا ما رهبر نداریم

بخش سوم: واقعیت

• فصل نهم: شجاعت انجام دادن کار درست
• فصل دهم: خودروی برف‌رو در بیابان
• بخش چهارم: چطور به اینجا رسیدیم
• فصل یازدهم: رونق پیش از شکست
• فصل دوازدهم: بچه‌های نسل انفجار جمعیت بزرگ شده‌اند

بخش پنجم: مشکل تقلیل انسانیت

• فصل سیزدهم: تقلیل انسانیت کشنده است
• فصل چهاردهم: تقلیل انسانیت مدرن
• فصل پانزدهم: مدیریت تقلیل انسان
• فصل شانزدهم: بی‌تعادلی

بخش ششم: فراوانی مخرب

• فصل هفدهم: رهبر به هر شکلی باشد، فرهنگ هم به همان شکل درمی‌آید
• فصل نوزدهم: درستکاری مهم است
• فصل بیستم: دوستان مهم‌اند
• فصل بیست و یکم: رهبر افراد باش نه اعداد

بخش هفتم: جامعه معتادان

• فصل بیست و دوم: خودمان در مرکز همه مشکلاتمان ایستاده‌ایم
• فصل بیست و سوم: به هر قیمتی
• فصل بیست و چهارم: نسل تقلیل انسانیت

بخش هشتم: رهبر شدن

فصل بیست و پنجم: قدم دوازدهم

• فصل بیست و ششم: سختی مشترک
• فصل بیست و هفتم: ما رهبران بیشتری نیاز داریم

بریده‌هایی از کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند:

رهبران کسانی‌اند که بی‌پروا قدم در راه ناشناخته‌ها می‌نهند. به استقبال خطر می‌روند. از علایقشان چشم می‌پوشند تا از ما محافظت کنند و ما را به سمت آینده ببرند. داشته‌هایشان را فدا می‌کنند تا داشته‌های خودشان محفوظ بماند. رهبر بودن یعنی همین. یعنی به انتخاب خودشان اول از همه به دل خطر می‌زنند و بدون ترس سراغ کارهایی می‌روند که بقیه به آن تن نمی‌دهند. وقتی مطمئن شدیم کنارشان جایمان امن است، پشت سرشان حرکت می‌کنیم و خستگی ناپذیر می‌کوشیم به آرزوهایشان جامه واقعیت بپوشانیم. آن‌ها کسانی‌اند که با افتخار خودمان را پیرویشان می‌نامیم.

نسخۀ فارسی کتاب «رهبران آخر غذا می‌خورند»

کتاب رهبران آخر غذا می‌خورند، توسط انتشارات Penguin با عنوان انگلیسی Leaders Est Last: Whay Some Teams Pull Together and Other Don’t  منتشر شده است. نشر آموخته نیز برگردان فارسی کتاب « رهبران آخر غذا می‌خورند: چرا بعضی گروه‌ها با هم همکاری می‌کنند و بعضی نه؟»را با ترجمۀ فاطمه علی‌پور تنگسیری در 320 صفحه منتشر کرده است.